وبلاگ مداد
» خوشبختی رسیدنی نیست، پیدا کردنی ست
خیال کردم در حال دویدن به سمت آرزوهایم هستم اما داشتم از کابوس هایم فرار می کردم
با تمام توان و قدرتم کار می کردم و می خواستم حتی یک ثانیه هم از وقتم را هدر ندهم.
می خواستم به آرزوهایم برسم، کار بیشتر، درآمد بیشتر و در آمد بیشتر یعنی خوشبختی.
مطلب مرتبط
چگونه رشد مو را افزایش دهیم؟باید با تمام وجود و تمام وقت کار می کردم تا بتوانم یک زندگی آرام و بی دغدغه برای خانواده ام فراهم کنم.
اما احساس می کردم هنوز از خودم و زندگی ام عقب هستم.
تا آن که بر اثر یک تصادف در بیمارستان بستری شدم.
دنیا جلوی من را گرفت تا آهسته تر پیش بروم.
قرار بود به کجا برسم خودم هم نمی داستم فقط می خواستم بی وقفه کار کنم.
وقتی دخترم را در بیمارستان در آغوش گرفتم تازه معنی خوشبختی را درک کردم.
یادم نیست آخرین بار کی دست نوازش بر سر دخترم کشیده بودم.
و همسرم که حالا می توانست مدتی طولانی با من درد و دل کند و گپ بزند نیز احساس آرامش می کرد.
می خواستم آرزوهایم را به دست بیاورم اما متوجه شدم که در حال فرار از کابوس هایم بوده ام.
کابوس هایی که همیشه همراهم بودند چون فکر می کردم اگر همسرم و دخترم در زندگی احساس خوشبختی نکنند تقصیر من است.
پس تصمیم گرفتم به دویدن های طاقت فرسایم ادامه دهم و نمی دانستم دخترم هر شب در انتظار دیدن من به خواب می رود و هیچ وقت از دختر و همسرم نپرسیدم خوشبختی را در چه چیزی می بینند.
من خوشبختی و آرامش را از خانواده ام دریغ کرده بودم.
شاید من برای خودم می دویدم. آن قدر با سرعت در حال دویدن بودم که به اطرافم توجهی نمی کردم.
و چه خوب شد که دنیا به موقع جلوی دویدن های اشتباهی من را گرفت تا بدانم خوشبختی در دویدن نیست.
خوشبختی، گاهی یعنی ایستادن و تماشا کردن و لذت بردن.
