سکوهای قهرمانی برای کیست؟
چه کسی قرار است و قرار بود روی سکوهای قهرمانی بایستد؟
فرزندان ما و فزرندان شما؟
پس چرا استعدادهای نهفته ی فرزندانتان را زیر بمباران توقعات خود، نابود می کنید؟
رویاهای دست نیافته ی خودتان را تبدیل به کابوس های فرزندانتان نکنید.
هر کس به زمانه ی خودش تعلق دارد و به دنیای پیچیده ی درون خودش
خواسته هایتان، عقایدتان، افکارتان را به فرزندانتان تحمیل نکنید.
درست اندیشیدن و آزاد اندیشیدن را به آنان آموزش دهید.
در کنار فرزندانتان گام بردارید و قدم بزنید.
عشق ورزیدن را به فرزندانتان آموزش دهید.
و بدانید سکوی قهرمانی هر کس متفاوت است.
یکی در رقابت در میادین ورزشی قهرمان می شود.
یکی در رقابت با کلمات و تخیلاتش
یکی در نبرد با پیچ و مهره های مختلف
یک در دست و پنجه نرم کردن با میکروب های دنیا
یکی در راهنمایی کردن دیگران
یکی در متفاعد کردن دیگران
و.......
و لذت بردن و خوشحال بودن در مسیر مهم است نه صرفا رفتن روی سکوی قهرمانی
زیرا لذت تمام قهرمانی ها و مدال ها به پایان می رسند
اما مسیر همچنان ادامه دارد
که اگر درست باشد
لذتش هم ادامه دارد.
اجازه دهید کودکان و فرزندانتان بدون ترس و با نظارت شما، کارهایی که دوست دارند را انجام دهند تا شاید بتوانید استعداد و علاقه ی درونی کودک تان را کشف کنید.
فرزندان خود را محدود به انجام دادن چند کار مشخص نکنید و بگذارید آزادانه در کنار شما و با کمک شما، انجام دادن فعالیت های مختلف را تجربه کنند.
شاید کودک تان در آن کار و فعالیتی که شما رویای رسیدن را به آن را داشته اید، علاقه و استعداد نداشته باشد، پس بگذارید با خیال راحت کار و فعالیتی را که بدان علاقه دارد را انتخاب کند تا در آینده بتواند در مسیر تحصیلی و شغلی اش به موفقیت برسد.