وبلاگ مداد
» دنیا همیشه با غم و رنج همراه است
راه گریزی برای در امان ماندن از غم وجود ندارد
وقتی آدم بخواد از یک سری اتفاقات و حوادث طبیعی و انسانی آسیبی نبینه یا کمتر آسیب ببینه به یک پناهگاه خودشو می رسونه تا شاید در پناهگاه آسیبی نبینه.
اما وقتی انسان به این دنیا میاد تا آخرین لحظه ای که زنده است هیچ پناهگاهی رو نمی تونه پیدا کنه تا از رنج ها و غم هایی که دنیا داره در امان بمونه.
مطلب مرتبط
آیا مدیتیشن می تواند افکار منفی را از بین ببرد؟هر جایی که بره باز رنج و غم های مختلفی رو تجربه میکنه فقط شاید بتونه یه جاهایی یا با یه فعالیت هایی یه خرده از بار سنگین این غم و رنج ها رو کم کنه اما هیچ وقت نمیتونه پناهگاهی برای در امان ماندن از غم های دنیا برای خودش پیدا کنه.
انسانی که در رنج آفریده شده پس نمی تونه از رنج هم فراری کنه ولی میتونه راه کنار اومدن با رنج ها رو یاد بگیره.
از همون اولش اشکش در میاد، فکرشو بکنید این نوزاد حدود نه ماه داخل رحم مادرش شکل گرفته و این چند ماه آخر به این مکان که کثیف و کوچک هم هست دلبسته و وقتی میخوان از مکانی که بهش وابسته شده خارجشش کنند مقاومت می کنه و وقتی از از خونه ی قبلی بیرون میاد گریه می کنه.
آره، دنیا از همون اولش می خواد بگه که عزیزم این جا که اومدی به هیچ چیز و هیچ کس وابسته نشو و دل نبند که هر لحظه ممکنه دنیا اون چیز یا فرد رو ازت بگیره حتی به این دنیا هم دلبسته نشو که هر لحظه ممکنه خودت رو هم از این دنیا پرت کنند بیرون.
تلخه غم انگیزه اما واقعیته این یک واقعیته که باید باورش کنیم دنیا دلش به حال هیچ موجودی نمی سوزه اصلا دنیا فکر نکنم دل داشته باشه که بخواد بسوزه دنیا بی رحمه خیلی بی رحم.
درست همون وقت که فکر می کنی همه چیز بر وفق مرادت داره پیش میره دنیا یه جوری حالتو می گیره که یادت باشه خوشی ها تموم میشن و یه خاطره ای ازشون به یادگار می مونه خاطره ای که وقتی سال ها بعد یادش می افتی غمگین میشی، حتی خاطره های خوش هم چند سال بعد وقتی یادآوریش می کنی برات غمگینه یا آدمای توی اون خاطره الان از دنیا رفتن یا از شون خبر نداری یا دیگه امکان فراهم کردن خاطره ای مشابه خاطره ی چند سال قبل با اون آدما و با همون حال وهوای چند سال قبل دیگه وجود نداره.
این از خاطره های خوب حالا فکر کن خاطره های غمگین چه می کنند از همون اول غمگین بودند و تا آخر هر وقت یادش بیفتی باز غمشو احساس می کنی شاید به مرور زمان سنگینی غمش کم بشه اما هنوز هم یادآوریش برات غم انگیزه حتی اگه اون غم باعث رشد و ترقی شده باشه، غم همیشه غمه دستاوردش تاثیری روی تلخیش نداره.
فقط باید نحوه ی برخورد و کنار آمدن با غم های ناگریز دنیا رو یاد بگیریم تا آسیب جدی بهمون وارد نشه و یادمون باشه تمام انسان ها در این دنیا غم و رنج دارند و ما تنها نیستیم.
