وبلاگ مداد
» می خواهم خود واقعی ام باشم
می خواهم خود واقعی ام باشم
همه چیز برایم بی معنا شده است. خنده هایم تکراری و بی ساز شده است.
گوشه ای کز کردن و به فکر فرو رفتن عادت هر روزم شده است.
قدم زدن های تنهایی نهایت لذتم شده است. اگر شعری هم باشد که زیر لب زمزمه کنم لذتم کامل شده است.
من با خودم قهر نیستم، با سکوتم دنبال خودم می گردم.
من به دنبال خودم خیابان ها را تنهایی قدم می زنم، اما هیچ کجا نیستم. من کیستم؟
مطلب مرتبط
آیا مدیتیشن می تواند افکار منفی را از بین ببرد؟من هیچ کجا خودم نیستم. همه جا نقش بازی می کنم که من هستم، ولی این من، خودم نیستم. این من همانی می شوم که او می خواهد گاه در نقش یک فرزند در مقابل پدر، گاه نقشی در مقابل مادر، گاه نقش یک برادر، گاه نقش یک دوست، گاه نقش یک شهروند، گاه نقش یک آدم خوب
ولی هیچ وقت خودم نیستم من همانی هستم و همانی می شوم که آنان می خواهند من باشم، اگر خودم باشم طرد می شوم، بد می شوم؛ ولی می خواهم سعی کنم از این بعد همه جا مقابل همه کس خودم باشم، خودم را پیدا کنم و خودم باشم. فقط گاهی که تنهای تنها کنج اتاق نشسته ام به خودم که دوست دارم باشم فکر می کنم. خودی که حرف هایش را بی رودربایستی و بدون ترس بگوید، خودی که دلخوری هایش را در خودش نریزد، خودی که ریسک کند، خودی که آزاد باشد، روحش، فکرش، اعتقادش، احساسش همه و همه ی وجودش آزاد باشد.
من خودم را می خواهم. بگذارید من و تمام انسان ها خودشان باشند تا شکوفا شوند. خانواده ها، معلمان، مردم، خود واقعی ما را سرکوب نکنید، بگذارید ما خود واقعی مان باشیم تا بهترین خودمان باشیم.
